Jens Peter Dahl-Jensen (23 lipca 1874 - 12 grudnia 1960) był duńskim rzeźbiarzem.
Dahl-Jensen urodził się w Nibe w Jutlandii w Danii.
Był synem Andersa Petera Jensena i Karen Kirstine Dahl.
Urodzony jako Jens Peter Jensen, w 1926 roku zmienił nazwisko na Dahl-Jensen.
W 1900 ożenił się z Martą Elisabeth Berthą Haugaard (1871-1960).
Jako syn stolarza, odbył praktykę u stolarza w Aalborgu i za wzorową pracę zdobył srebrny medal.
Nauczył się rzeźbić w drewnie i zainteresował się rzeźbą.
W latach 1894–1897 Dahl-Jensen studiował w Królewskiej Duńskiej Akademii Sztuk Pięknych w Kopenhadze.
Podróżował do Berlina i Drezna .
Po egzaminie końcowym w akademii odbył dodatkowe studia w Szwajcarii i Włoszech.
Od 1897 do 1917 był wzorcowym mistrzem firmy porcelanowej Bing & Grøndahl w Kopenhadze.
Od 1917 do 1925 był dyrektorem artystycznym fabryki porcelany Norden, także w Kopenhadze.
W latach 1901–1925 Dahl-Jensen wymodelował wiele małych rzeźb zwierząt drapieżnych z brązu, które były wystawiane w Charlottenborgu, Malmö, Berlinie, Monachium i San Francisco.
Swoją sławę zyskał dzięki porcelanie,
zwłaszcza figurkom zwierząt dla Bing & Grøndahl.
Niektóre z jego secesyjnych figurek są nadal produkowane przez Royal Copenhagen.
W 1925 roku założył własną firmę Dahl-Jensen Porcelainfabrik na przedmieściach Husum w Kopenhadze.
Dużo eksportował, głównie do Stanów Zjednoczonych i Włoch.
Oprócz figurek zwierząt, w latach 1930–1958 wymodelował kilka niezwykłych orientalnych figurek z głębokimi i mocnymi dolnymi szkliwami.
Zarówno Dahl-Jensen, jak i jego żona zmarli w Kopenhadze w 1960 roku i zostali pochowani na cmentarzu Bronshoj.
Produkcję kontynuował ich syn Georg Dahl-Jensen (1901-1974).