W 1853 roku Johann Friedrich Andreas Kister i jego współpracownicy kupili fabrykę porcelany w Passau.
Firma przyjęła nazwę Dressel, Kister & Co.
Kister kupił tę fabrykę dla swojej córki Therese, której mąż Jacob Stark był jego partnerem biznesowym.
Stark zmarł rok później, a Teresa ponownie wyszła za mąż za Wilhelma Lencka, syna malarza porcelany z Turyngii,
który był specjalistą w produkcji porcelany.
Firma Dressel & Kister Co. stała się przedsiębiorstwem rodzinnym pod przewodnictwem W. Lencka i osiągnęła sukces rynkowy.
Wyroby fabryki były eksportowane do wielu krajów świata i zdobywały wiele nagród.
Kiedy kierownictwo objął jego syn Rudolf Lenck,
fabryka zatrudniała 300 pracowników.
Po śmierci Rudolfa fabrykę przejęła jego żona Lina Lenck.
Niestety w wyniku chaosu wojennego zmuszona była ograniczyć produkcję i ostatecznie sprzedała fabrykę w 1919 roku.
Kupującym została inna fabryka porcelany, Aelteste Volkstedter Porzellanfabrik, która działała w Pasawie pod nazwą Aelteste Volkstedter Porzellanfabrik AG, Zweigniederlassung Passau.
Dyrektorem technicznym i artystycznym od 1920 roku był Carl Graser z Volkstedt.
Sytuacja pogorszyła się jeszcze bardziej wraz z nadejściem kryzysu gospodarczego lat 20. i 30. XX w.,
kiedy dobra luksusowe nie były dostępne dla nabywców.
Ponadto w wyniku nadmiernej eksploatacji wyczerpały się pobliskie złoża glinki kaolinowej.
Ostatecznie w 1936 roku fabryka ogłosiła upadłość i została przejęta przez miasto Passau.
W 1937 roku fabrykę przejął Phillip Dietrich i prowadził ją pod nazwą Porzellanfabrik Passau.
Produkcję zakończono w 1942 roku.
Trzy lata później w wyniku działań wojennych fabryka została zniszczona i splądrowana.