Carlo Ginori, florencki markiz, otworzył manufakturę w Sesto Fiorentino niedaleko Florencji w 1735 roku.
Fabryka Doccia powstała bez aktywnego wsparcia lokalnego dworu lub władcy, co było niezwykłe w Europie XVIII wieku.
Sam Ginori był wykształconym chemikiem.
Podczas podróży do Wiednia w 1737 r. udało mu się zatrudnić dwóch specjalistów.
Pierwszym z nich był malarz Carl Wendelin Anreiter von Ziernfeld,
a drugim mistrz pieców Giorgio delle Torri.
Ginori wkrótce zatrudnił również rzeźbiarza Gaspero Bruschiego i chemika Jacopo Fanciullacciego.
Po kilku latach eksperymentów pierwsze towary wyprodukowano w 1741 roku,
ale produkcja komercyjna ruszyła około roku 1746.
Manufaktura stała się międzynarodowym punktem odniesienia w tworzeniu rzeźb.
Osiągnięto to dzięki zakupowi modeli woskowych i odlewów florenckich rzeźbiarzy barokowych Giovanniego Battisty Fogginiego i Massimiliano Soldana.
Przedmioty te były przeznaczone do rzeźb z brązu,
ale w Doccia zostały z powodzeniem zaadaptowane do rzeźb porcelanowych.
Wczesna porcelana Doccia miała lekko szarawy odcień i jej szkliwo było mniej błyszczące niż wyroby innych wytwórców z XVIII wieku.
Carlo Ginori zmarł w 1757 r.
Biznes kontynuowali jego trzej synowie.
W tym okresie formuła porcelany została wzbogacona tlenkiem cyny, co sprawiło, że stała się bielsza.
Fabryka była prowadzona przez rodzinę Ginori do 1896 r.
Firma została połączona z Società Ceramica Richard z Mediolanu.
Od tej daty znana jest jako Richard Ginori.
Od 1923 do 1930 roku dyrektorem artystycznym fabryki był Gio Ponti,
jeden z najbardziej znanych włoskich projektantów i architektów.
W 1925 roku na Wystawie Światowej w Paryżu manufaktura i jej dyrektor artystyczny otrzymali zadanie zdobycia Grand Prix.
W latach 30. zatrudniała ok. 2000 pracowników produkujących luksusową porcelanę dla hoteli, liniowców,
a nawet Watykanu.
W późniejszych latach firma próbowała zwrócić się do szerszej bazy klientów.
Nie była jednak w stanie wytrzymać konkurencji ze strony azjatyckich producentów porcelany.
Ponadto strategia ta spowodowała dewaluację marki. W 2013 roku upadła firma została przejęta przez Gucci,
a kierownictwo artystyczne powierzono Alessandro Michele.
Została przemianowana na Ginori 1735 i ponownie zaczęła dostarczać luksusową porcelanę.