Sarreguemines
Nicolas-Henri Jacobi z dwoma wspólnikami założył pierwszą fabrykę w 1790 r.
Warunki ekonomiczne w tym czasie nie sprzyjały jednak rozwojowi przedsiębiorstwa.
Paul Utzschneider przejął fabrykę w 1800 roku.
Jednym z jego najlepszych klientów był Napoleon.
Alexandre de Geiger zaczął kierowanie zakładem w 1838 roku.
Rozwinął korzystną współpracę z firmą Villeroy & Boch.
W latach 1853 i 1860 powstały dwie nowe fabryki wykorzystujące do produkcji maszyny parowe.
Paul Utzschneider, następnie jego syn Alexander Geiger i jego wnuk, Paul de Geiger wprowadzili w XIX w. małe miasto Sarreguemines do światowej branży wytwórców fajansu.
Fajans Sarreguemines produkował talerze, wazony, doniczki czy kominki.
Zgodnie z postanowieniami Traktatu Frankfurckiego z 10 maja 1871 roku,
który zakończył wojnę francusko-pruską, francuski departament Moselle został anektowany przez Niemcy.
W tym też roku władzę w firmie objął Paul de Geiger.
Który rządził do swojej śmierci w 1913 r. Firma Utzschneider & Cie została podzielona na dwie części - jedna objęła działalność w Sarreguemines, a druga zakłady francuskie.
Po zakończeniu I wojny światowej firma została ponownie zjednoczona pod nazwą Sarreguemines - Digoin - Vitry-le-François i była prowadzona przez rodzinę Cazal.
W 1978 roku fabryka została wykupiona przez grupę Lunéville-Badonviller-Saint-Clément.
Nowe kierownictwo zdecydowało w 1979 roku o zaprzestaniu produkcji zastaw stołowych.
Skoncentrowano się na produkcji płytek ceramicznych.