Firma Jie-Keramik została założona w 1942 roku w Helsingborgu przez Johna Ewerta „Jie” Johnsona.
Początkowo zajmowała się produkcją małych drewnianych przedmiotów wyposażonych w szkło lub ceramikę.
Firma szybko się rozwinęła i w 1944 roku przeniosła się do większej lokalizacji w Gantofta.
Od 1952 roku Johnson zaczął produkować ceramikę do użytku domowego, początkowo według tradycyjnych metod, ale wkrótce wyroby zaczęto wytwarzać za pomocą form odlewniczych, a następnie malowano metodą ręcznie przez kilku projektantów, takich jak Ella Bergstrand i Anita Nylund.
Kiedy technika ta stała się zbyt kosztowna, fabryka zaczęła wykorzystywać sitodruk w celu ozdabiania swoich wyrobów.
Wszystkie projekty Anity Nylund zostały wykonane według tej metody, chociaż ceramikę nadal wytwarzał sam Jie.
Zamiast majoliki wytwarzano teraz wyroby z glazurowanej ceramiki.
W połowie lat 60-tych firma zaprzestała produkcji artykułów gospodarstwa domowego i przestawiła się na produkcję artykułów dekoracyjnych.
Pierwszym projektantem, który został zatrudniony w tym celu, była Elsi Bourelius.
Projektowała głównie figury kobiece wykonane z ceramiki. Produkcja przedmiotów drewnianych pozostała jednak dla Jie ważną dyscypliną i trwała aż do lat 80-tych.
Aimo Nietosvuori rozpoczął pracę jako projektant w Jie w 1967 roku.
Płytki dekoracyjne, które wykonał dla firmy, stały się bestsellerami.
Wielu projektantów wprowadzających na rynek nowe produkty podążało za nim z różnym sukcesem aż do lat 80., jak na przykład Annika Kihlman, Solveig en Siegfried Uelzhöfer, Maria Ericson, Edith Risberg i Bengt Nilsson.
Staffan Johnson wrócił do firmy ojca i rozpoczął pracę jako projektant.
Jego zainteresowanie ornitologią zaowocowało wieloma projektami przedstawiającymi ptaki.
W 1992 roku Jie Gantofta obchodziła 50-lecie istnienia, ale jeszcze w tym samym roku firma zbankrutowała, a produkcję przeniesiono za granicę, zwłaszcza do Portugalii.