(ang. Wagner & Apel Porcelain) jest producentem porcelany w małym miasteczku Lippelsdorf w Lesie Turyńskim.
Od 1877 roku porcelana jest tam wytwarzana w całości ręcznie.
Asortyment obejmuje realistyczne rzeźby zwierząt i ptaków, urocze figurki dzieci, ozdoby świąteczne i upominki, nowoczesne naczynia w tradycyjnym i nowoczesnym stylu.
Rodzinną firmę prowadzi już czwarte i piąte pokolenie.
W 1877 r. w Lippelsdorfie powstała fabryka porcelany pod nazwą „KUCH & Co.”
W księdze wieczystej widnieje wpis: „ piec w mieście zbudowany na polu [ Brennofen in Ortsflur errichtet ]”.
Jednym z założycieli był Bernhard Wagner.
Od 31 maja 1901 r. właściciel Bernhard Wagner oraz Anton i Bernhard Apelowie funkcjonowali pod nazwą „Wagner & Apel”.
Dzięki nim porcelana Lippelsdorf zyskała sławę na całym świecie.
Na początku głównym przedmiotem produkcji były fajki, kubki, kieliszki do jajek, figurki kąpiących się dzieci i inne drobne towary eksportowe, jednak w 1901 r. zmieniono ją na bibeloty, zwierzęta i upominki.
Z biegiem lat kolekcja rozszerzyła się o drobne przedmioty handlowe, takie jak puszki, popielniczki , solniczki i pieprzniczki, poduszki na szpilki , małe pojemniki na przyprawy, takie jak przyprawy itp.
W ten sposób fabryka trwała z pokolenia na pokolenie.
Podobnie jak wszystkie średniej wielkości firmy w komunistycznych Niemczech Wschodnich, Wagner & Apel stał się specjalną firmą na zlecenie państwa.
W 1972 roku firma została całkowicie znacjonalizowana i utworzona pod nazwą „VEB Porzellanfiguren Lippelsdorf [Lippeldsdorf Porcelana Figurki VEB]”.
Cztery lata później wszystkie okoliczne fabryki porcelany zostały połączone w „VEB Vereinigte Zierporzellanwerke Lichte [Zjednoczona Fabryka Porcelany Zwierzęcej Lichte VEB]”.
Lippelsdorf został następnie przydzielony do własnego działu produkcji Gräfenthal Spółka Państwowa.
W ten sposób firma utraciła całą swoją niezależność, a także możliwość podejmowania własnych decyzji.
Po zmianach ustrojowych potomkowie Bernharda Wagnera, Ingeborga Seiberta i Helgi Koch wystąpili z wnioskiem o reprywatyzację fabryki, która następnie 1 lipca 1990 roku przeszła na własność prywatną.
Obecnymi udziałowcami GmbH (spółki z ograniczoną odpowiedzialnością) są Ingeborg Seibert i Helga Koch, z Hansem-Heinrichem Seibertem jako dyrektorem zarządzającym.