Heinz Schaubach (26 X 1886 – 5 IV 1970) był niemieckim przedsiębiorcą w branży porcelany .
Po ukończeniu szkoły średniej i szkoły rzemieślniczej w Wiesbaden , którą ukończył z oceną celującą, od podstaw uczył się zawodu modelarza.
W wieku zaledwie 23 lat pomógł ponownie rozkwitnąć warsztatowi garncarskiemu w Mainz-Finthen.
Kiedy wrócił z I wojny światowej, większość ceramiki w Finthen była zniszczona.
Oferta fabryki porcelany Fraureuth zaprowadziła ambitnego artystę do ówczesnej filii Wallendorfer Porzellanmanufaktur w Lichte w Turyngii i wzbudziła w nim entuzjazm do produkcji porcelany.
Tam objął kierownictwo działu artystycznego.
Kiedy firma padła ofiarą światowego kryzysu gospodarczego w 1926 roku i ogłosiła upadłość, awansował na dyrektora działu artystycznego całej firmy.
Heinz Schaubach nabył udziały firmy w Neuhaus am Rennweg - Wallendorf z masy upadłości i rozsławił ją pod firmą Schaubachkunst.
W 1940 roku rozszerzył swoją firmę i założył firmę Heinz Schaubach Unterweißbach z warsztatów sztuki porcelany Unterweißbach, które zbankrutowały w 1936 roku.
Z powodzeniem zarządzał obiema firmami do czasu wywłaszczenia ich przez rząd NRD w 1953 roku.
Następnie opuścił NRD i wrócił do rodzinnego miasta Moguncji.
Firma została znacjonalizowana w 1953 roku i początkowo nosiła nazwę VEB „Schaubach-Kunst” Lichte Wallendorf.
W latach 1960-1990 firma stała się VEB Wallendorfer Porzellanfabrik.
Produkcja figurek oraz serwisów do kawy i obiadów zaowocowała wzrostem siły roboczej do prawie 1000 osób.
Fabryka została sprywatyzowana w 1990 roku i przez krótki okres należała do Herberta Hillebranda Baubetreuungs- und Grundbesitz.
Firma posiadała także fabryki ceramiki w Blankenhain i Weimarze.
W 2005 roku Gilitzer Porzellan Manufaktur kupił fabrykę, przekształcając ją w outlet fabryczny.
Gilitzer ogłosił upadłość w 2008 roku.